Een wandel uurtje …,welke kant ga ik op
zal ik rechtdoor lopen of  rechtsaf
Iets in mij zei loop maar rechtsaf
Met het naderen van dit bankje
zag ik een aardige mevrouw
Zij zat alleen en gastvrij ,ik mocht erbij
Zij zat op deze bank ,was  ik zo vrij,
om naast haar plaats te nemen
De samenloop bracht ons bijeen
Wij raakten in  ’n boeiend gesprek…,
Het mocht  zo zijn dat ik haar trof
Met de tijd…, onze gemoedsrust
was de bank er voor ons
Mijn hond ging aan mijn voeten liggen
alsof hij mij ,zijn vrouwtje  erin begreep
Het mocht gewoon zo zijn
als gewoon…, wel bijzonder
Het was met een zit op de bank     😀
waarvoor mijn dank

 

Groet Plantster