Luchtje scheppen
het bijzondere eraan
’t doet verwonderen
Ik hap en snak naar lucht
waar ik niet buiten kan
Het laat mij opkijken
naar de lucht
Hoe groots
waar ik niet bij kan
Als onderdeel van het geheel
hoe klein ook
ik daarbij mag zijn
Groet Plantster
Vanmiddag liep ik hier aan voorbij
er waren letters los gelaten
Bij de betreffende poort
was het rustig
met geen hond te bekennen
Het was in de toevalligheid
daar ik dit zo zag
ware het niet waar ik eigenlijk heen wilde
de route afgesloten was
er een nieuw bruggetje zou komen
Aangezien dit
medio december pas klaar zou zijn
besloot ik ’n ander pad
Op een gegeven moment
zag ik de info aan die poort
wat bijna niet te ontcijferen was
Ik zag het geinige ervan in
soms krijg je een ideetje
of het komt in je op
’t had wel wat weg van ’n invuldictee
om nu ’n klein puzzeltje ervan te maken
Groet Plantster
Tijdens een uitlaatronde
van mijn trouwe viervoeter
Neergelegde rozen
als gelegen in de natuur
Rozen voor wie en door wie
zijn zij van grote betekenis
zij van zich lieten spreken
Het had er van weg
ik ging er vanuit
Met alle respect ervoor
waaraan ik voorbij kwam
Met overdenking ’n gedachtegang
Hoe zeer het doet
’n afscheid ’n loslaten
Ook dankbaarheid op de plek
waarbij ’t gevoel
enige troost als kracht
van belang om te herdenken
Groet Plantster
Het kan de beste overkomen
we leggen de ruzie bij
laten we het vergeten
Er zijn ergere dingen
we praten er niet meer over
stoppen het in de doofpot
Groet Plantster
De weg is het doel om je voort te bewegen
Als je het doel verliest raak je de weg kwijt
Jij zag het even niet zitten
was je het spoor bijster
je kreeg het moeilijk
Het was niet de dag ervoor
of lag het aan jou
jij je dag niet had
zoals het ging
Het werkte tegen
’t kwam ongelegen
alsof het zo moest zijn
het niet zijn mocht
waarop je hoopte
Groet Plantster
Het behoeft weinig woorden
in de rust van de natuur
Zienderogen waarlijk genieten
Daadkrachtig de visie erop
met hoogachting gestegen
Groet Plantster
Alsof ’t innerlijk kind
tot verbeelding
nog onbezonnen
met ogen zij blikken
Het leek een ogenblik
ik zag er iets in
het komt van binnen uit
als het tot je spreekt
of ‘t iets laat beschrijven
’t is wat je eruit haalt
maar er zit zoveel meer in
Het is hoe je ’t bekijkt
het is wat je erin ziet
Ook een droevige blik
met pijn in ogen
in het opgekropte
ondanks verdriet
Ik red het wel
ik kan het wel alleen af
dan toch ’n traan loslatend
Ogen geven iets te kennen
Groet Plantster
Met aanstalten te nemen
een waarnemen
Hoe verfrissend kan het zijn
met de ochtend fris
de middag in te gaan
in de loop ervan
In de wandelgangen
met het weer aangenaam
uitnodigend begaanbaar
’t Verrassende eraan
de gedachtegang
klaarde de lucht op
Het verklaart iets
al glunderend
iets te ontdekken
in het mooie van de middag
Deze middag 23-11-2020
overtrof wel de ochtend
Het werd me duidelijk
Hoe je de dag begint
hoe je de dag doorloopt
en hoe je het mag afsluiten
Groet Plantster
Je gelooft het bijna niet
Deze foto is van 21-11-2020
Het was min of meer
’n saaie grijze donkere dag
en het eerst wat ik dacht
zie ik het goed
zie ik daar al iets in bloei staan
Dichterbij gekomen
zag ik de betreffende
’n winterprunus
of wel sierkers
’n Boom met bloesem
als vriendelijk ogend
als kwetsbaar mooi
in deze november
Wel apart om te zien
tussen herfstverkleuringen
Dan toch ’t opmerkelijke eraan
met nog de winter voor de deur
doet het weer verlangen
naar de lente
Groet Plantster
* Met klik op desbetreffende foto voor eventuele vergroting Met even wanhopen een zelfvertrouwen Met een grote hoop van vertrouwen Is dat er niet dan doet het in een klap teniet Even zoals dit verliep het werkt op je in in de zin van zijn In de zin zijn hoedanigheid hoe ik het waarnam Ik zag 't aankomen plots 'n andere richting als ware min of meer verstrikt in verontwaardiging met op acht hoge poten de rug toegekeerd Groet Plantster
