Je staat met verheven hoofd
je houdt het voor gezien
het hoofd erbij te houden
Maar
niet het hoofd laten hangen
Laat ’t ‘daar’ voor wat het is
In het niet zinken….
dus niet de moed laten zinken
gezien deze zink al te hangen
En als ’t eenmaal beklonken is
heeft het al zijn plekje gekregen
Groet Plantster
Voor mij is het de natuur waar het omdraait
als bijkomstigheid deze sprinkhaan
en erbij stil te hebben gestaan
nabij ‘n weiland zonder grazers
met de struiken aaneen gesloten
Voor mijn ogen voor mijn voeten
zijn vlugge beweging ’n grote sprong
zoals ‘n sprinkhaan kan springen
Hoe hij zich in de diepte van het bermgras waagde
als imponerend in het verdorde gras
Als natuurmoment waar je bij uitliep
Hij voelde zich zichtbaar op zijn plek
dat was duidelijk te zien
Ik stond ervoor stil ,
probeerde zijn snelle sprong te volgen
Een foto moment van het verruigde gras
waaraan hij zich even vasthield
Groet Plantster
Al dartelend
een vlinder naderbij
in het lichtblauw
met zwarte stippen,
aan het wit een franje
aan de vleugelrand
Met een landing
zacht in het zand
’t Liet mij geen blauwtje lopen
ging voor mij zelfs op de grond
met meer geluk dan wijsheid
het had er iets van weg
De ‘mens’ flaneert
en de vlinder fladdert
De indruk met de afdruk….,
deze foto ervan
de moeite waard
Als spraakmakend
waarvoor ik mij stil bevond
Groet Plantster
