daar sprong jij
of was het rennen?
even te zien zitten
het verbaasde mij
dat jij…,
zo stil bleef zitten.
wilde jij…,
me laten geloven
alsof  onzichtbaar
ik vond jou daar…
‘n  mooi moment.
het was meer geluk
dan wijsheid
want jij
was bijna niet
te onderscheiden
met schutkleuren
op de grond
tussen afgevallen blad
toch zette jij
mij niet voor schut…
ik mocht
foto’s  van je maken
heel mooi …,
jij kwam op mijn pad
dank je wel pad!    🙂

 

Groet Plantster