op ’n avond
de zon
ging onder
zij vond
het welletjes
terwijl zij verdween
kreeg de lucht
er kleur van
verandering
door met en
zonder de zon
de zon
eerst
haar licht
verminderde
zij gaf sfeer
eraan
zij dimde
haar felheid
ging zakkend
heel langzaam
zei mij gedag
het viel mij op
deze avond lucht
de verkleuring
deze avond viel in
’n zomerse avond
bij de Vennen
hoe de lucht
mij liet ademen
adembenemend
op een
dezelfde plek
in de natuur
beseffend
hoe klein ik ben
hoe groots
dit luchtspektakel
licht en lucht
zochten hun  vlucht
naar de duisternis
aan het oog ontvlucht
het schouwspel
achter mij gelaten
blij op huis aan
deze avond
gaf mij ook
’n mooie kleur

Groet  Plantster