Zelfs een slak komt er…, waar hij naar toe wil. Ze komen meestal na een regenbui tevoorschijn.Veel mensen zien ze liever niet dan wel omdat ze aan de planten komen en daardoor planten ziektes kunnen overbrengen.Als je info over de slak wilt dan op internet te googelen
Met een slakkengang,’n beetje geluk en meer geduld kom je er ook!
.Met een slakkengang,met ‘n beetje geluk en meer geduld kom je er ook!Ik weet niet of jij een slakken liefhebber bent .Ook niet wat jij ervan vindt dat deze zomer alweer ‘n groot gedeelte achter zich laat .Ik spreek namens mij zelf .., zoals ik het bekijk vind ik dat de zomer echt wel snel gaat .De tijd die er mee gemoeid is alsof die tijd wordt ingeslikt en hup …, weg is ie.Het is nu in de ochtend … maar ook zo weer avond.Waaraan het ligt sja misschien wel de leeftijd …, dat wordt door menigeen beweerd … of zal het zijn hoe je in het leven staat.Dus deze vraag weet zich overeind te houden…. waar blijft de tijd…, waar blijft deze dag ?Ik heb er wel eens eerder over geschreven maar dat de pret niet mag drukken. 0ndanks de dag met zijn eigen tempo voor ’t gevoel voorbij gaat… dus ging ik na ‘t fietsen ook op mijn eigen tempo naar huis.
Een ieder heeft zo wel zijn of haar eigen tempo … dat geldt voor mij en voor jou ….jij komt er ook.Een ieder heeft zijn eigen mogelijkheid tot groeien.
In doen of laten … de tijd gaat even snel .Als je ziet hoe gejaagdheid in de tegenwoordige tijd met ‘n stress wordt opgezadeld … dan krijg je soms wel bedenkingen er over of dat snelle wel zo effectief is. als het lijkt…. Misschien ligt het aan de financiële kant,juist dat de overhand neemt . Het niet voor ieder deugt en de oplossingen niet gemakkelijk zijn .., ik denk vooral aan de mensen die in de zorg werken en aan de mensen die de zorg nodig hebben…. alles bij elkaar zorgwekkend…. in deze tijd . We moeten roeien met de riemen die we hebben….
Een naaktslak met slakkengang
Of jij met snelheid of langzamer ergens vooruitgang boekt, zolang je vooruit gaat zit er ’n groei in.Stilaan komt jouw tijd eraan, zij weet zich als geen ander te manoeuvreren en al gaat die tijd wel of niet snel vooruit of staat alsof even stil.Het is voor de mens die in zijn of haar tijd er is …vernieuwend te mogen leren en ervaren .Een nieuwe aflevering mogen schrijven voor in je levens boek…zodra de laatste bladzijde is geschreven wordt jouw boek dichtgeslagen.
Geluksmomentjes, ik koester ze met deze naam.De natuur heeft van alles in petto en aantrekkingskracht voor mij .Zeker als er onverwachts ’n vlinder op mijn arm gaat zitten en zijn tijd ervoor neemt ,hetgeen ik inmiddels eergisteren mocht ervaren.Zo vanuit het niets werd ik wel stiekem nieuwsgierig…, waarom zou deze op mijn arm te zijn belandt.Haha…, de arm was ’n geschikte landingsbaan .Het zijn van die kleine dingen waarvan ik al geniet.
Prachtig …,zoals de heide bloeit.Wat ik heb gezien …, dat de heide inmiddels met mooi paarse tinten erbij staat…,daardoor krijgt de natuur als geheel wéér ’n ander gezicht.Zo verveelt de natuur niet als je er acht op slaat omdat seizoenen zich afwisselen.
Gisteren in de namiddag ben ik heel even gaan fietsen.Na ‘n aantal foto’s gemaakt te hebben zag ik dat de batterij van mijn fototoestel begon te knipperen…, ’t betekende einde verhaal fotografie, maar niet getreurd hoor.Ik besloot om op huis aan te gaan en niet alleen omdat ik geen reserve batterij bij de hand had.Eigenlijk wist ik ook dat dit kon gebeuren…, ik dacht…, ik red het wel aangezien ik maar een kleine fietsronde van plan was. Op de fietszadel weer gezeten …, kwam ik wandelaars tegen.Ook zij liepen met een fototoestel bij zich om van de natuur te genieten en ‘t een en ander vast te leggen.Ik raakte met hun in gesprek en uiteindelijk doordat ‘t geleidelijk aan wat begon te spetteren betekende ’t de afronding …, eind gesprek haha. Het waren vriendelijke mensen die ik mocht ontmoeten, daarna de camera veilig onder mijn regen jack op geborgen .De haren van mij mochten in de regen en zo gaf ik ze de kans om meer te krullen ….haha.Ik had er rekening mee gehouden dat het kon regenen dus waagde ik ‘t erop … aangezien ik maar even wilde fietsen.Trouwens, ben gelukkig niet van suiker… dat terzijde …, anders dwaal ik teveel af.
Bramen … noemde ik vroeger “bromberen” vraag me nu maar niet waarom …,hahaVoordat jij ’t meent …,’t zijn niet mijn haren die achtergebleven zijn…, maar waarschijnlijk van ’n hond.
Nu de heide zich zo laat zien ,daarbij ook de bramen die zich lijken te verschuilen achter die gemene stekeltjes .Als je pech hebt en wat te dicht n de buurt komt ,dan heb je wel ‘n kans dat je er aan blijft haken.Deze keer wilde ik geen bramen plukken maar foto’s zoals ze van rood naar zwart kleuren…, want de zomertijd vordert gestaag … met rijping van de natuur.
