Hoya wordt ook wasbloem genoemd >hoya carnosa.Als potplant kan je de plant met een stevige ijzerdraad hoepel leiden.Het is een dankbare plant vind ik.
Er is ook nog de Hoya bella ,die als een mooie hangplant ,waar je tegen de wasachtige bloem trosjes aankijkt.
De hoya houdt van ’n lichte ,liever geen zonnige standplaats.In een donkerder hal zal deze plant ook niet wegkwijnen.Zodra het ’s avonds donker wordt krijg je in de kamer waar de plant staat een fantastische geur van de bloemen.
Het blad is leerachtig .De bloemen mogen na de bloei niet worden afgeknipt,want er kan een tweede bloei komen De hoya of wasbloem kan water in zijn blad opslaan voor zijn rusttijd.Als het mogelijk is dan een koele overwintering van november tot in februari en in die tijd minder water te geven.Het is een plant die behoorlijk oud kan worden en een hekel heeft aan het verplaatsen .
Is het water spiegelglad ,rimpelig,bevroren of golvend. De natuur is ’n verademing want geen dag is de zelfde.Het is maar net wat jij erin ziet , momenten als bijzondere momenten.Als het weer meewerkt ,als je even bij wilt kletsen of al een bankje aandoen, te ontspannen .Het zijn die gewone leuke dingen , maar wat ik met dit bankje wil zeggen …, geniet er van.
Het is mooi om te zien zoals hierboven wanneer ze zijn uitgebloeid .Het is voor de uitgebloeide bloemen,planten of struiken een nieuwe fase,waar je normaliter gewoon aan voorbij loopt.Nu de zon scheen en het weer vanmiddag als aangenaam.Ik ben bewust langzaam eraan voorbij gegaan,het leverde deze foto’s op.
Als je erbij stil staat en de bloemen/struiken in kwestie ook zo bekijkt ,hoe ze zich nu van deze kant laten zien .Ieder fase heeft wel iets,van het uitkomen tot het uitgebloeid zijn .Dan toch er iets in zien met een goede hoop ,op naar het volgend jaar als het groei en bloei cyclus weer mag beginnen.
Hoe is het met de mens in de bloei van zijn leven ,wordt de mens wat ouder…, dan in de herfst van zijn leven te zijn, maar dat wil niet zeggen dat die mens dan minder mooi is .Ik denk hierbij vooral aan ‘t innerlijke ,dat vooral een bepaalde charme te hebben en van belang .Ondanks de oude dag… het is een ieder ,die het op zijn eigen manier ’t wel of niet mag ondervinden.Zowel de mens als in het plantenrijk,ieder jaar een groeifase door te gaan.
Tijdens het wandelen met mijn hond> geconfronteerd met gemengde gevoelens over ’t bovenstaande. In het achterhoofd met enige respect, niet wetend het daar in de natuur lag en waarom dit zo geschreven was.
