Herfstachtig bruin…
ook de dagen korter
'n weerspiegelend beeld
Vanmorgen 
was ik vroeger dan gewoonlijk
van huis vertrokken,
en dat maakte het verschil.
Het pad was leeg, de lucht grijs,
en alleen het geluid 
van bladeren onder je schoenen.
Er ademde een rust in de natuur
met nog weinig mensen op de been,
dat  juist de ruimte gaf
om alles in je op te nemen.
En terwijl ik daar liep,
besefte ik
't hoorde bij deze dag
Elk seizoen een eigen ritme 
Het is half november 
nu ik dit beschrijf,
en de laatste maand in zicht
“Kijk nog even goed om je heen.”
Inmiddels werd 't  tijd
om weer huiswaarts te gaan
't begon te miezeren...  
Met elke stap 
nam ik de herfst mee,
terug 
naar de warmte van binnen.


Groet Plantster