Op deze stormachtige
’n koude dag 01-02-2023
een ontstane gedachte
aan de watersnoodramp
van 70 jaar geleden
Met nu de dijken hoog
’t is voor ieders van belang
houden we ’t hopelijk
in ons landje
met de stijgende zeespiegel
voorlopig droog.
Het water houdt ons in de greep
zonder water is er geen leven
Droger en natter in de zomer,
de winter wordt alsmaar natter.
Ook grotere kansen
in zwaar weer te verkeren
Met ’n vraag die opkomt
de stijgende zeespiegel
waar ik me aan waag
Een ontstane gedachte
die komt aanzetten
juist vandaag
op de eerste februari
Als ik lees over rijzende zorgen
is hierbij
het klimaat in opspraak
weer een praat over het weer
Hoe is dat mogelijk?
Het houdt gemoederen bezig
men praat er geregeld over
welke compromissen te sluiten
Hoe je het wendt of keert
hoe je het vertaalt
Hoe het wordt geparkeerd
je kunt voor of tegen zijn
Het is noodzakelijk
’t ligt er wel aan
hoe men ervoor gaat,
waarvoor of waar je achterstaat
Alles op zijn tijd
met een natje een droogje
luchtig met beschrijven
om het in te zien
In nood en uit nood
opwellend ervan
geen woorden maar daden
’n vooruitziende blik
Met ogenschijn een levenslijn
de mens in ’t algemeen
moet serieus aan de bak
voor dat het écht te laat is
Groet Plantster
De Watersnoodramp van 1953. Wikipedia
is de grootste Nederlandse natuurramp
van de 20ste eeuw.
Een zware noordwesterstorm
in combinatie met springtij,
zorgde ervoor
dat grote delen van ons land overstroomden.
Wij woonden in het begin van ons huwelijk in Stavenisse op het eiland Tholen. Toen we het dijkhuis gingen verbouwen zagen we nog steeds na al die jaren de randen zout op de muren van waar het water had gestaan. Het klimaat verandert en wij zullen toch mee moeten veranderen of we willen of niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Met die randen zout op muren , wat herinnerde aan de watersnoodramp, wel opmerkelijk om dat te waarnemen lijkt mij… 🤔
LikeLike