In het nevelige van de ochtendmist
waarin ’n paar huisjesslakken
zich opperbest voelden
Tijdens een bespieden
waarbij
ook moeder slak en haar kind slak
Zo kregen deze slakken
voor even
de hoofdrol toebedeeld
Het had er iets van weg
’n vredig rust en of vreetmoment
Zo staan slakken er om bekend
hoe zij te werk gaan,
al slijmend en kruipend
met een slakkengang
Zij weten als geen ander
langzaam maar zeker
op hun manier- hun nodige tijd
zich voort te bewegen,
met alle zeilen bijzetten
om de afstand te behalen
Hierover me te verbazen
waar ze uiteindelijk
dan toch nog terecht komen
Terwijl de mist vanochtend
langzaam opklaarde
werd het vandaag
een prachtige lentedag,
waardoor het voorval
van de slak al gauw werd vergeten 🙂

Groet Plantster