Zwartmasker dwergpapegaai 
die al  een  geruime tijd
van zijn vrijheid proefde
hij kon zijn geluk niet op
Soms liet hij iets van zich horen
met verder uit beeld te blijven
Maar nu met een blik omhoog
was het aan de dag van gisteren 
zat hij daar doodgemoedereerd 
Ik voelde me zeer vereerd
dan natuurlijk een kiekje ervan
Met even in de buurt
opeens ook weer verdween
ging hij ergens anders heen


Groet Plantster