In mien  taoltje
waor ik grôts op goi
Ut klinkt toch heel wa bééter,
dan dé uut……
waor ge vandan kaomt

Of motte dé van die andere heurre
Dé’s toch om oe stiekem te bescheure
En dan ut taoltje van wér die andere kliek
Die kenne nie ins zégge: unnen diek
Nee die praote van unnen dijk
Van Vad en Moed en ok nog slijk.
Nee,ons taoltje,daor is niks mee an de hand.
As ge goed luustert,klinkt ut zelfs charmant
Mar égeluk is ut nie goed as ge zo dinkt
Want dan gaode mééne dét oew éige stront
nie stinkt
En dét weete we wel bééter,zulle we mar
zégge
Dé hoef ik verder nie uut te legge

Mar ieder die zien dialect durft te sprééke in ut
openbaor
En al viende alle áánder dé misschien raor
is vur mien  inne echte parmantige vrouw of
vent
Umdét ie zien geboortetaol nie verloochent,
en nog kent.

Ge blieft toch inne boer as ge âânders durft te
zien.
Mar dé géft niks,motte mar dinke,dé duut gin
pien
Want ik wil mi iedereen wédde
Gek worre kunde nie zo
daor motte anleg vur hebbe.

Auteur: Dhr. Dinnissen

 

Met een knipoog
’n dialect bij carnaval
Bij deze  wens ik
carnavalsliefhebbers
gezellige carnavalsdagen!

Groet  Plantster