.

Het was gisteren ….op die dag ’n bijzondere middag …  nu  even hier te mijmeren … want mijn nichtje kwam op bezoek.Nadat we gekletst en wat gedronken hadden nodigde ik haar uit om mee te gaan wandelen om mijn  hond uit te laten.Zij is  ook hondenliefhebster …net als ik.We kwamen nu tijdens deze wandeling al gauw ’n hondenvriendje van mijn hond  (met zijn baasje) tegen.Die van jongs af aan  ’n speels kameraadje is …,  als ze er zin in hebben wanneer ze mekaar  af en toe tegen  komen…, zoals nu.Het is ’n leuke  ‘robbedoes’ waarmee mijn hond zich  vanmiddag heeft uitgeleefd…,ze zijn aan mekaar gewaagd vind ik en dat is het mooie ervan.Met een behendigheid en snelheid…,op tijd elkaar de kans geven…,  op hun speelse manier het dan weer rustiger aan te doen en zo weer op adem te kunnen komen. Om daarna  weer de gloeiende vijf minuten te hebben haha.Daarbij zijn de vennen …, het water tot hun bereik waar ze beiden gretig gebruik van maakten om wat te drinken en af te koelen …Meer hoef je dat moment niet voor handen te hebben …, zo laat je je hond honds zijn wat prachtig is, daar kan je als vrouwtje  niet tegen op.Er bij op te merken dat mijn hond zich aardig in het spel wist te balanceren…. Het was over en weer … en ze goed in de gaten te houden … De honden lezen mekaar…,daarnaast of ze elkaar wel of niet leuk vinden…, het zijn net mensen haha, dat neemt niet weg …,de mens met of zonder hond boeiend is.Aan de hond herken je het baasje en ook anders om.In de krant stond een artikel dat niet altijd de hond bij het baasje past… je merkt het gauw genoeg als je een baasje of vrouwtje ziet, je kan daar er iets uithalen en het spreekt  soms voor zich. In dit geval de honden… het een en ander wat voor je afspeelt ,dus wat je ziet en hoort….Het is niet alleen het snuffelen, ook socialisatie…, met wel of geen hond.

Met nu de honden bezig te zien  en ieder op hun eigen vertrouwde manier naar elkaar toe.., zoals mijn hond speelde  ..,dát was genieten geblazen…,ook  voor mijn nichtje.Op een gegeven moment , zag ik haar gezicht stralen …, heel speciaal .Ik kon aan haar gezicht zien dat deze wandeling  voor haar van grote betekenis was… zoals voor mij.Ik vond het bijzonder leuk dat zij er bij was. nu zij  met haar auto bij mij op bezoek was en voor de eerste keer als chauffeuse.Zo zie je …, dat kleine kinderen  groter worden nietwaar.Het weer was  op het wandelmoment droog…, we hebben ons geen zorgen hoeven te maken dat we ’n regendouche uit de hemel kregen.Naar gelang  onze wandelgang  in de natuur ,vorderde de tijd alsook ontspannende wandeling.

Driekwart van onze wandelroute te hebben afgelegd  hoorde ik plots een bekend geluid dat ik  de laatste tijd vaker had opgemerkt,met opeens ‘n  kloppend geluid.Je raadt het al …hee dat is ‘ n klopper  een specht…. zei ik tegen mijn nicht. We gingen gelijk op zoek waar de specht  zich aan ons liet horen. De bovenstaande foto die ik hier publiceer als  eind resultaat die gezien mag worden…  door engelengeduld van mijn nichtje. Het is een engel en dit zo mocht zijn, vandaar ik op engelengeduld kwam haha.Het kan ook niet anders  want alles bij elkaar en hoe  mijn  nichtje met haar woorden  super leuk  te voorschijn kwam.Nou deze middag kon voor mij niet meer stuk , een middag waarin enkele puzzelstukjes werden gelegd, die perfect pasten.Heel bijzonder … ,het voelde gewoonweg keigoed zoals deze middag mocht worden beleefd.

Mijn nichtje en ik hebben genoten…  elkander  in ons hart gesloten
Nagenietend met  mooie herinnering… te komen tot bezinning
’n Bijzondere middag… het voelde als ware gegoten
Het  heeft zo mogen zijn.., zij eraan bijdraagt
Voor  wie oren er  naar heeft ….,wat er op ons pad begeeft
Het is wat ik aan je kwijt wil …  om te delen … nu ben ik  stil

 

Groet Plantster