


Kaboutertjes, ja, ik heb ze gezien.
Ze zeiden me iets,
maar niet met woorden.
Ik luisterde,
zij zwegen.
Of kaboutertjes echt bestaan?
Misschien niet.
Misschien wel,
dan met verbeelding,
met fantasie,
'n klein beetje magie.
Soms zijn kaboutertjes
gewoon een reden
om te geloven
in kleine wonderen. 😀
Groet Plantster
Je komt het nooit te weten… 😉
LikeGeliked door 1 persoon
We hoeven niet alles te weten hé 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Wondertjes bestaan…
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi verwoord
LikeLike
Soms ??? 😎
LikeLike
😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wie er in gelooft ,kan ze zien.
LikeLike
What a charming little reflection! 🌟
I love how your words capture the delicate magic of imagination—those silent kaboutertjes feel alive in the space between seeing and believing. There’s a gentle, whimsical truth in your poem: that wonder doesn’t always need proof, only a heart willing to notice the small, magical moments around us. Your imagery and tone evoke both playfulness and quiet reflection, making the ordinary feel enchanting.
LikeGeliked door 1 persoon
Thank you!
LikeLike