30-11-’25

Foto 1.Een polletje 'gras'
stak boven het water uit.
Het liet je denken aan
hoe we allemaal proberen
om ons staande te houden of
ons hoofd boven water te houden
Ieder op zijn eigen manier,
en toch ook samen.
Hoe de natuur al
op je inspeelt...
Heel gewoon,
toch inspirerend
als je er even
bij stilstaat.

Foto 2. 30-11-'25 Bezinning
op deze laatste novemberochtend
Hoe de bladeren waren vertrapt
en zich toevertrouwen
aan de aarde
Gebruind
in het nat van de regen,
vertrapt door mensenvoeten,
lagen zij daar,
laag over laag, kleur op kleur
En terwijl ik verder liep
zag ik er een troost in
met de gedachte
Misschien de herfst 't ons bijbrengt
dat alles een plek vindt

Foto 3 ,4. Het ligt daar gewoon,
zelfs een enkel herfstblad
op een picknicktafel,
totdat het moment daar is.
Zoals sommige dingen komen,
en sommige dingen gaan,
precies wanneer het hun tijd is.
Het fascinerende:
het blad doet niets,
en toch beweegt het.
Misschien een windvlaag,
of een hand die voorbijgaat.
En dan, ineens,
gaat het eraf,
op weg naar wie weet waar...



Groet Plantster

5 gedachtes over “30-11-’25

  1. What a beautifully observant and reflective set of images and words. 🌿✨

    Your descriptions capture the quiet poetry of nature — how a single tuft of grass, fallen leaves, or a solitary autumn leaf can mirror our own efforts to stay afloat, to find our place, and to move through life at our own pace. The way you notice the subtleties — layers of leaves, the gentle movement of a leaf falling — invites the reader to pause and connect deeply with the rhythm of the natural world.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op vermavkv Reactie annuleren