Gisteren in de namiddag
viel het me op
hoe het zonnetje,
met haar laatste stralen,
de dag wilde afsluiten.
Zij zorgde voor ’t oplichtende
zoals je het op 'n blad zag
Een momentopname,
maar tegelijk heel voornaam
iets waar ik niet zomaar
aan voorbij ging.
Op een zanderig pad
lag een stronk,
‘badend’ in het zonnetje.
De ondergaande zon,
waar het nu om draaide,
speelde glansrijk
de hoofdrol.
Het gebruinde eikenblad
zag er prachtig uit,
vooral wanneer je het
van onderaf bekeek,
terwijl de zon haar licht
erop liet vallen.
Even verderop
zag ik haren of draden
aan  'n afrastering hangen,
die in het avondlicht
ook
'n opvallende kleur kregen.
Tot slot
zakte de zon langzaam
achter de struiken,
alsof zij
een vredig afscheid nam.
De foto’s zijn van gisteren,
op een moment
dat de zon
nog even in haar laagste stand stond.
Het paste gisteren in het moment
en daarmee was/ben ik content


Groet Plantster