Gisteren
woensdag 12 november ‘25
was het verrassend zacht
Het was zo’n dag:
kom op, even naar buiten!
Onderweg viel er van alles te zien.
Je hoefde alleen te fietsen,
te kijken, en je te laten verrassen

Foto 1.Even pauze,
een bord langs de weg:
Welkom in de buurt 
voor nieuwe bewoners

Foto 2.Er was een baby geboren,
nieuw leven, nieuw begin.
Wat een mooie manier
om blij nieuws te delen.
'n Aankondiging met name Mara 
Even afstappen,
de wind nog zacht in m’n jas,
en daar, tussen heg en stoep,
Welkom in die buurt

Foto 3. Verder gegaan...,
nog een schuurtje opgemerkt
met daarop in grote letters de vraag:
“Ben jij ook al zo individualistisch?”
Mogelijke bedoeling
als  street art of sociaal commentaar
op dat schuurtje gezet
Hoe mensen tegenwoordig vaak leven
ieder voor zich in zijn eigen bubbel
Om  even na te denken
over je plek in de wereld.

Foto 4.Aan een landelijk weg
viel mijn oog op een waarschuwingsbord:
“Pas op knolcyperus
voorkom verspreiding.”
Niet iets wat je elke dag ziet
Het klonk bijna als een raadsel,
terwijl het in werkelijkheid
om een plant ging
de z.g. knolcyperus
Het bord waarschuwde
omdat de plant
gewassen kan overwoekeren.

Foto 5. In de verte
zag ik een huis dat volledig was ingepakt.
Geen idee waarom of voor wie,
maar het liet me denken
aan een enorm sinterklaascadeau
dat nog uitgepakt moest worden.

Foto 6. Tot slot 
kwam ik langs een kunstwerkje,
uit hout gekapt
met een kettingzaag.
Gezien als mooie boodschap:
is elkaar de hand geven
Alles bij elkaar...
'n fietstocht vol verrassingen
en  absoluut 
meer dan de moeite waard


Groet Plantster