Een tennisbal dobberde traag voorbij,
blad en hout dreven samen
als reizigers op het nat.
Een regendruppel aarzelde nog even
aan de draad van de afrastering,
Bij de stuw zag je 't
hoe dun het water is, 
en toch zo krachtig.
Water liet van zich spreken...
Er zit leven in water
zonder water is er geen leven!
't Laat zich zien
met weinig woorden,
maar veel zeggingskracht.
Het vraagt niet,
het neemt, het draagt.

Groet Plantster