Kleine momentjes..., 
die dan toch er aan toedoen,
als klein kunnen zij al groots zijn
Het zijn die kleine momenten
die je al aanspreken

Foto 1.Het groen van het blad
viel op,
opmerkelijk
door het zonlicht.
Met wat medespel van licht,
wat het raakt
en hoe het speelt,
kan het telkens weer
intrigerend zijn.
Foto 2.Bij de laurierstruik,
waar zelfs één blad
anders kleurde,
bleef ik stilstaan
om dit vast te leggen.
Foto 3. Blad op blad
opvallend mooi
een kleur contrast 
Foto 4. Tijdens een fietstocht
stopte ik langs het pad.
Daar zag ik een nachtmot:
Zilvergroen,
een uil in stilte.
Ik liet het in rust
en vervolgde mijn pad

Foto 5.Even verderop
een pyjamawants,
gestreept en kleurvast
op de rand
van een brandnetelblad.
Hij bleef stil zitten,
alsof hij wist
dat hij gefotografeerd zou worden.  

Foto 6. Onlangs nog
hing een kruisspin
aan een zijden draad.
Bewonderenswaardig
hoe vanzelfsprekend zij daar bleef,
onbewogen
terwijl ik haar bekeek.
En ineens
dacht ik aan de herfst.
Hoe zacht
je eraan herinnerd wordt,
zelfs als het nog zomert.
Een weemoedige gedachte:
niet dat de herfst
niet mooi is,
maar wel
hoe snel de tijd
aan je voorbijgaat.


Groet Plantster