Een dag als alle andere
tot het je onverwacht treft
Er gaat een telefoontje rinkelen
als je erachter komt
hoe de ander erin staat
Jij wordt overrompeld,
maar je blijft kalm.
niet ,omdat het je niets doet,
maar omdat je weet
dat je het niet kunt veranderen.
Je weet dat je ‘t niet kunt afdwingen,
al zou je willen dat het anders was.
Je hoort slechts die woorden
‘n pijnlijk inzicht ’n teleurstelling

"Erbij zijn is niet hetzelfde als erbij horen."
Het werpt ‘n ander licht erop
wie erbij hoort en wie erbuiten valt
Een groep definieert
zich niet alleen door wie erbij hoort,
maar ook door wie erbuiten valt.
Wanneer je niet zou passen
in hun kring van wij
‘t Zegt wat over mensen
dat maakt het extra schrijnend.
Gelach in de straat, muziek uit de tuin
Je mag er wel zijn,
maar je hoort er niet echt bij.
Ze lachen, het feest is aan,
de glazen klinken op het ‘samenzijn’


In het beeld van verbondenheid
dat zij willen uitstralen.
de deur stond open, ik mocht erin.
Je blijft waardig
Je wordt gedoogd, niet gevierd.
En toch… ik buig mijn hoofd niet laag
Jij mag zijn wie je bent
Ik kreeg een stoel, een glas, een groet.
Aanwezig, 
omdat je er fysiek wel bent
te worden getolereerd


Namens iemand
mocht ik dit publiceren
(schrijfster wil anoniem blijven)
Het luchtte haar op
terwijl zij dit uitte...,
Is het haar schrijven
wat ik nu vertaal


Groet Plantster