Een huisjeslak
het sprak voor zich
altijd zijn huisje
met zich mee
en op zijn rug gedragen
Met de kenmerken van
de heesterslak
Nabij een pad
waaraan ik voorbij liep
in een lange laan

Het was in de schaduw
waar hij zich ophield
Hij zag er uit
als een meester
der vraatzuchtige
op een nerf
van ’n gevreten blad

Met ’n hekel te hebben
aan bewegen
of het lag eraan
hij had er zijn buikje vol van
Ik zag het blad al met gaten
Hierbij de slak
en op zijn slakkengang
Hij nam er zijn tijd voor
en deed er zijn tijd over
In elk geval
is en blijft
de natuur wel intrigerend

Want zeg nou eerlijk
zo heeft ieder huisje
eigenlijk wel
zijn eigen kruisje
en niet op elke slak
zout te willen leggen
en hier ’t
met een korreltje zout
op te vatten
Je kunt voor of tegen een slak zijn
Het is aan jou wat jij ervan vindt





Groet Plantster