Alsof ’t innerlijk kind
tot verbeelding 
nog onbezonnen
met ogen zij blikken
Het leek een ogenblik
ik zag er iets in

het komt van binnen uit
als het tot je spreekt
of ‘t  iets laat beschrijven
’t is wat je eruit haalt
 maar er zit zoveel meer in

Het is hoe je ’t bekijkt
het is wat je erin ziet
Ook een droevige blik
met pijn in ogen
in het opgekropte
ondanks verdriet
Ik red het wel
ik kan het wel  alleen  af
dan toch ’n traan loslatend
Ogen geven iets te kennen

Groet Plantster