’n natuurlijk proces
als mooie klaproos
sterk, fier ook wuivend
uitgerust ,niet alleen!
overeind in  weer en wind
als rechtop en wiegend
nu zich vasthoudend
tot haar tijd erop zit.

ik wil hier verklappen
die klaproos stond voor paal
voor deze paal stond zij
stond er niet helemaal
ze kon er wel van op aan
zo kon zij blijven staan
kwam er gewoonweg van
ze kwam erbij terecht

ze kon op jou verlaten
mocht ze omvallen
mocht ze omwaaien
door levensstormen
als leunend …., ’n steunpunt
die haar rusttijd gunde
met de wind  die blies
blies zij haar weer vrij…

Groet Plantster