Ter bezinning
met bepaalde gedachtegang
over het reilen en zeilen,
het niet elke dag van het leien dakje gaat
alsof het vanzelfsprekend is.
je komt soms op een punt
waar je bij uitloopt,
herinnering,zoveelste vraag,
met over gebleven …,
het gemis van een dierbare.

 

Het lijkt net alsof
in een put gevallen
en veel mensen niet voelen
of weten hoe ’t werkelijk  met iemand gaat.
Men heeft weinig animo…,
aandacht voor mensen
die het even niet zien zitten,
met wat er zich afspeelt.
Met wat geluk
toch de draad zien op te pakken…,
als ware een nieuwe start
want aan de grond blijven
of stil staan kom je niet veel verder
wat niet de bedoeling ervan is.
Met mensen  die je positief motiveren
weer vooruit kunnen
en met beide voeten op de grond.
Laat gaan wat was
accepteer wat is
omarm wie naar je  toe komt.
Je kunt ook niet
iedereen het naar de zin maken
wel jezelf.
Behalve naar het goede te streven
met ’n bepaalde kijk of  visie erop
met iets te willen, kunnen en het doen.
Als het niet lukt om ene gedachte
met de andere te verbinden.Het zij zo…

 

 

Om  nieuwe uitdagingen aan te gaan
daar jij achter staat,
dan je te vermannen
en ervoor in te spannen.
Dat het niet altijd even gemakkelijk is…,
heb je ondertussen geleerd…,
met elke stap te nemen
,een stap vooruit
soms ook twee achteruit.
Ook ondertussen dansend verder
en opgelucht te zijn.
Het brengt jou naar de bestemming
waar je van mag genieten, jezelf.

 

 

Kom maar op…..
in dit verhaaltje vandaag
met juiste hoofdrolspelers
je hebt tijd ervoor gekregen
het op een rijtje te zetten.
Het leven lijkt je toch toe te lachen
met jouw tijd  in het verschiet
voor jou de nodige vruchten zal afwerpen.
Het is tenslotte jouw feestje
’t past in het levensplaatje.
“Eind goed al goed”.

Groet Plantster