Afgelopen dinsdag  bij de zee was ’t genieten geblazen…, om het een ander mee te mogen maken …,te beschouwen.Hoe mijn hond voor de eerste keer in zijn hondenleventje regaeerde op de zee…,het strand al snuffelend en op ontdekkingsreis. Het weer was op zich nog mooi met een zeewindje, ’t strand  was goed beloopbaar en niet ver vandaan waar het zeewater zich naar het strand liet brengen.Als kleine schuimige golfjes te zien tijdens het uitwaaien.Voor de hond waren er veel onbekende geuren te bespeuren en ondanks de wind met het zonnetje gevoelsmatig  ’n aangename temperatuur.Er werd storm verwacht dus dat was op komst volgens de berichten.., maar eerst nog even de zee met haar geur en geluiden in je op te kunnen nemen.

Met ook de surfers met hun surfplank, kite boarders met vliegers en paard dressuur.Wandelaars gesproken als wel of  niet een vluchtige ontmoeting en al wat ik nu niet benoemd heb.Kortom gezegd … ervan genoten!!Op een gegeven moment een of andere stok voor de hond gevonden en spelenderwijze te gooien  in de richting…, naar de zee.Je zag dat de hond zichtbaar geheel ontspande .Met een wisselwerking …, dus ik ook en alles in me opnam. Geheel naar zijn zin te hebben  om de stok uit de zeegolf(jes) te halen. En zich laten terugbrengen door de deinende stroming om daarna niet ver van mij vandaan zich uit te schudden.Al bijzonder vond ik het om hem bij de zee te zien…, het was een uitdaging  voor hem om telkens richting de zee te rauzen.De hond leek zijn sprinten met zóveel enthousiasme te doen en kreeg er bijna geen genoeg van .

In de verte van de horizon was de zee robuust …, dichterbij was het zeewater nóg overzichtelijk …Ze geleidelijk wel wat meer naar het strand te rollen ,de tijd vloog.Te merken dat ik iets in het zand geschreven had en na een hele tijd erna terug gelopen kon je daar ook al aan zien dat de zee zich meer het strand eigen maakte.
Op weer een ander moment en we even niet oplette kwam er een zeegolf aan, om geen natte schoenen  te krijgen moest ik even wel een sprintje  gaan maken om op het wat droge te komen…, als wel een hilarisch moment er even bij te willen schrijven.

Ik heb deze middag als een mooie herinnering opgeslagen.Het laatste moment aan zee kwam in zicht, dat we geschikt achtte om op huis aan te gaan ,voordat de zon helemaal verdwenen was .Met de zee ook het strand te gaan verlaten waar het water het zand niet aanraakte…,daar zag je de zandkorrels  door de wind werd gedragen en zich lieten verstuiven .Met een stoffige aanblik en de mond dicht te houden want ik had geen zin in een zandgebakje haha.Heerlijk gezouten na smaakje …, het  winderige zonnige weer als mooie belevenis.Bijna niet voor te stellen als je het weer  met vanmiddag vergelijkt. Behalve dat we zon hadden … was  de  wind er voor de kite surfers …,die je daar veel zag .Wat zou er gebeuren als die draden onderling zouden raken… de wind blaast  …, maar die surfers  als waterliefhebbers weten natuurlijk hoe ze moeten handelen want het verliep allemaal goed.

“Uitgewaaid en niet weggewaaid”

 

Groet Plantster

Groet Plantster