Boomtak met buiging 
voor mij op het pad
Een gebogen tak
waarvoor je stilstond
Zonder woorden
werd mij iets duidelijk.
Ik keek  niet  met haast ,
maar met openheid
En toen begreep ik het:
deze tak had haar tijd bereikt.
De achterliggende reden
blijft in het ongewisse
Nu boog ze zachtjes,
klaar om het veld te ruimen
‘t Zette me tot schrijven
je kwam er aan voorbij
Met een bochtje eromheen
en daar laat ik het nu bij

Groet Plantster