De witte bloesemzoals de lente zich ontvouwtis wederom een prachtHet ziet uitnodigend eruitik neem ze op, hun stille kracht,'t Herinnerde je eraanwe zijn hier maar evenelke bloesem – een gedachte,vluchtig, maar toch diep vertrouwd.Elke tak een stil verhaal,van nieuw begin, van eenmaal.Witte bloesem, puur en vrij,even mooi als snel voorbij.Groet Plantster